Saydı, sövdü ve sonra bir kere bile titretmeden sesini 'Gidiyorum' dedi.
Canının can parçasını bırakıp gidecekmiş.'Hoşçakal' ı getiremeden aklıma sırtı dönük adımlarını izledim.Ne kadar da sessiz.
Ağlamadım bu kez.Yıllardır aşık olduğum tek adamın bizi terkedişine ağlamadım.Ve feryat ederlermiş sevgili gitti diye; ben babamın gidişine ağlayamadım.
Hiçbir şey yokmuş ben de döndüm sırtımı onun sırtına, ters yöne ilerledim.Geri de bir şey bırakıyorum.İçimden kaçıp gidiyor,yerini koskocaman bir boşluğa bırakarak.Bu kez çok güçlüyüm,biliyorum.Başım dimdik, umursamaz.Bakışlarımın donuk,durgun zamanı gözler gibi.Suskunluğum geri geldi; binlerce, milyonlarca, dilimi kilitlerce geri attı kelimelerimi sestellerimin arasına.Yorgunluğum yok ama.Adımlarım daha sert kerelerce kez.
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta