Canımı Yaktın Dost Şiiri - Aysel Tarcan 2

İçte ne öfken var dök de rahatla
Canımı yaktı dost, fütursuz sözün
Gönlümü hançerle, sök de rahatla
Canımı yaktı dost, gülmeyen yüzün

Gençlik toyluğunu sildim de gittim
Takdir-i geçmişim bildim de gittim
Öç, hırs duvarın deldim de gittim
Canımı yaktı dost, tetik te közün..

Gök kubbede görme ey kul cengini
Bak var mı emsalin göster dengini
Külledin kalbimde onca yangını
Canımı yaktı dost, firarda gizin..

Dobraysan dürüstsen yok et yalanı
Sevmem bilmez misin! Hile dolanı
Yakıştı mı ki söyle can-a talanı
Canımı yaktı dost, celalli gözün..

Rolün iyi oynayıp bir süre sustun
Baktın ki sabrım çok kem sözü kustun
Kabre gider iken sormazlar postun
Canımı yaktı dost, laf darbın hüzün...

Mazim tozlu rafa attım bilesin
Kurşun gibi laflar yuttum bilesin
Had bildirirdim de, tuttum bilesin
Canımı yaktı dost, hınç yüklü özün..

Aysel Tarcan