Canımı İsteseydin Şiiri - İbrahim Yavuz

Hem derdimi unutur hem neşemi bulurdum
Bir kez olsun sen bana seviyorum deseydin
Bu dünyanın en mutlu insanı ben olurdum
Düşünmeden verirdim canımı isteseydin

Boş verirdim dünyanın servetine malına
Bülbül gibi konsaydın gönlümün bir dalına
Her şeyimi sererdim inan senin yoluna
Düşünmeden verirdim canımı isteseydin

Biraz umut verseydin takılırdım peşine
Ömür boyu yanmaya razıydım ateşine
Candan bir selamına içten bir gülüşüne
Düşünmeden verirdim canımı isteseydin

Ansızın bir yerlerden çıkıp karşımda dursan
Dünyanın dönüşünü birdenbire dondursan
Yanağıma küçücük bir öpücük kondursan
Düşünmeden verirdim canımı isteseydin

Kaşların bir alemdi gözlerinse yakardı
Yine aklıma düştün kalbimi hüzün sardı
Şimdi bu saatlerde seninle olmak vardı
Düşünmeden verirdim canımı isteseydin

İnan bütün ömrümü sana feda ederdim
Tanrıdan izin alır borcu sana öderdim
Hiç tereddüt etmeden al senin olsun derdim
Düşünmeden verirdim canımı isteseydin