Seni....
Taşıdığım şu sözde cengaver yüreğime
Her nedense sığdıramadım.....
Ve dipsiz kuyuda bir başına koydum.
Çırpına,çırpına boğulmaktan kurtaramadım...
Af et bebeğim...Can simidin olamadım.
Aslında seni....
Hep aklımın bir tarafında sımsıkı tuttum....
Tuttum ama....
Aklımda dal,budak salan azmanlar
Benim o minicik karıncamı ezdiler.
Hiç utanmadan....
Bunun adına da kader dediler.
Kader....
Aşılması imkansız bu çaresizlik miydi...?
Yani ben,boyun eğip de hayata
Şu kahrolası ellerimle....
Götürüp vermelimiydim yiğidimi ?
Canımı gömmelimiydim...
Gönlüm de değil de......
Kara toprakta mı görmeliydim ?
Kayıt Tarihi : 6.11.2007 20:57:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (4)