CANIMDAN CANIMA
Yolumuz kesişti bahar ayında,
Ruhumuz tanıştı gönül yolunda,
Manada buluştuk bakmadan yola,
Canından canıma can oldun canım.
Yolumuz zorluydu yükümüz kaba,
Elbette yükümüz durmaz omuzda,
Güvendik alemin Yaratan’ına,
Canından canıma can oldun canım.
Yaratan ne yazsa razıydık ona,
Demiştin “hayatın baharı bana,
Vaslınla dinmez ki bağrımda yara”,
Canından canıma can oldun canım ,
Yaradan korkmadın yarin uğruna,
Demedin el kızı gitsin yoluna,
Su oldun,fer oldun, kan oldun bana,
Canından canıma can oldun canım.
Kana kana doyamazken ben sana,
Her adım başında her yer Kerbela,
Sen geldin korkmadan çıktın meydana,
Canından canıma can oldun canım.
Her yiğit meydana çıkamaz baba,
Sen siyah inciye babasın baba,
Ne desek ne yazsak az gelir sana ,
Canından canıma can oldun canım.
Sana sonsuz teşekkürler can baba,
Minnettarız seni bize yazana,
Sarp yollar geçti az kaldı yaza,
Canından canıma can oldun canım.
Kasım 2022 V.Y.Ç.
Kayıt Tarihi : 23.4.2023 05:03:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bana böbreğini veren ve siyah incimiz Somalili oğlumuza baba olmayı kabul ettiği için..
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!