Canıma Can Olsan Şiiri - Müzeyyen Yavuz

sen yoksun ya yanımda
ben öyle garibim,
öyle yetimim ki,
bu günler de sen
yoksunya yanımda
ben nefes bile alamıyorum
canımın canı
benim yüreğim
yaşamaktan bile vazgeçtim
Yokluğun da nefes
alamaz oldum.
ah bir görebilsem seni,
sana içimi bir dökebilsemn
Canımın canı
O kömür karası
kara gözlerine ahhh,
ah bir bakabilsem
yüreğine bir dokunabilsem
Artık kimseyi
yormak istemiyorum
zira çok yorgunum !
Kendimi anlatmak için.
Kelimeleri yanyana getiresim yok,
Yeni bir alfabe arıyorum
konuşabilmek için.
Hiç söylenmemiş sözler duymaya,
yeni cümleler kurmaya ihtiyacım var.
Yetmiyor bildiklerim..
Canımın canı
bu günler de
Anadan öksüz,
Babadan yetim gibiyim
nefes bile almaktan yoruldum
Yürek sızım diyorum ki
Gelsende canıma can olsan