Canım Yandıkça Ruhum Kanıyor

CANIM YANDIKÇA RUHUM KANIYOR

Ovaya inmesin dağa çıkmasın
Oğlağı keçiyi kırda yaymasın
Göçebe yaşasın çadır kurmasın
Vergiyi ödesin ,sinesi hardır

Askere çağrılan koşup gelecek
Cephede en önde coşup ölecek
Yörükler ağlarken kimler gülecek
Dünyanın böyle bir düzeni vardır

Verilecek emre seste etmesin
Çayırda bayırda deve gütmesin
Dağlarda bağlarda ava gitmesin
Pekala derdini kime anlatır

Canını malını yörüğe güven
Abdulhamit emmoğlu diye öven
Emanet canıdır soyunu seven
Padişah giderse kıymetten düşer

Ahınan vahınan dertler tükenmez
Arsızlar yüzsüzler laftan çekinmez
Paralı adamlar harcar dokunmaz
Fakirin bağrıda derdinen pişer

MEHMET TAMER ALTIPARMAK