Canım yalnızlık da çeker

Canım yalnızlık da çeker
Bir dere başı yaşamında
Dipteki taşlarla bakışırım
Duru suyun ışıklarıyla
Baştan aşağı yıkanırım.
Sazlar, rüzgarın nazına gider
Kuşların telaşını anlıyorum
Her şey yaşamak için.

Canım yalnızlık da çeker
Başımı dinlemek istesem
Uzaktaki dağlar çağırır
Yelin ağzından konuşur,
'Eteğime tutun,
Yamacıma kon', haydi gel der.
O dağlar ki, nasıl baktığımı bilir,
Zirveleri mağrur, duruşu vakur.

Canım yalnızlık da çeker
Ne varsa geride kaçtığım
Ormana boğdurmak
Yutturmak isterim.
Renkler sırlarımı örter
Sesler ruhuma sızar, ilaç gibi.
yer yer görülen tayflar,
Işığa yazılan mısralar gibi.

Canım yalnızlık da çeker,
Arıtır gecelerimden, gündüzlerimi.
Dağlar, ormanlar, dereler.