Haydi vakit tamam, gitmelisin! Beni gömüp sonsuz karanlıklara..terketmelisin. Unut birlikte geçirdiğimiz 30 yılı..unut ki, Bedenin parmaklarımı hatırladıkça titremesin.
Seni ilk tanıdığımda 9 yaşındaydım. Daha o gün beni cezbetmiştin. Öyle merak ediyordum ki seni..Ne pahasına olursa olsun,seninle tanışmalıydım. Ve öylede yaptım. Tabii biraz tehdit girdi işin içine ama..sanıyorum buna değerdin..
Seninle hergün merada buluşuyorduk..bazen bir ağacın dibinde..bazende samanlıkta..ama bizi görmelerinden öyle korkuyordum ki..senden kimseye bahsedemiyordum.seni çok sevmiştim. Adeta başımı döndürüyordun.
Amcam ve abim senin arkadaşındı. sana güvenebileceğimi biliyordum. Ama annem ve babam ve hatta dedem neden seninle arkadaş olmama kızıyordu anlamıyordum. Amcam ve abim bile senle arkadaş olduklarını söyleyemiyorlardı. Oysaki sen babama bizden daha yakındın. Belki de bu yüzden seni bu kadar çok sevmiştim. Ara sıra çok korksam da yakalanmaktan. Senden bi türlü vaz geçemiyordum.
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
