sonbahar da geldi
sen gelmedin
her yaprak düştüğünde
bir yerlerim eksiliyor,sorgusuz
soluğum kesiliyor
canım acıyor
arada bir yağmur haykırıyorum
kırılan yerlerim için
titreyecek bir yerim bile yok
üstüne titreyeceğim bir sevgilm
ölüm oluyor başucumda
neden sonra kuşlar dilim dilim
gül yâresi değmiş kanatlarına
aç ve açıkta kuşlar
ve her kuşun canı bende çıkıyor
teakküf etmişim utancımdan
hangi dua mütebessim
hangi taş daha yalnızddır
saplanıp kaldım odama,
ama hiçbir türkü şifa değil yanan ellerime
şifa değil,biliyorum
çerezos,patos bağlntıları
değil canım,istanbul masum
ve benim canım acıyor
yaprakları öpmeyeceğm bir daha
saçlarına benziyorlar en fazla
okşamaycağım rüzgarı sunsıza dek
savrulan dallar gibisin çünkü
yağmırun da miyadı doldu artık
yağmıuru öldüreceğim
hıncım bulutlara
bir damla yaşa herşey yenik düşüyor
son bahar da geldi
ömrüm sensiz bir ıslık gibi üişiüypr
bilenezsin canım,
canım acıyor
Mustafa PINARBAŞI
Mustafa PınarbaşıKayıt Tarihi : 6.2.2011 08:02:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!