her sabaha uyandığımda
her güneşin batışında,
yastığa baş koyuşumda
canım acıyor benim.
derinden gelen bir sızı
bütün vücüdumu saran bir sancı,
biliyorken sensin ilacı
canım acıyor benim.
ettiğim zulumlerin telafisi yok.
yıktığım hayellerin bir yenisi yok,
biliyorken bittiğini
canım acıyor benim.
sarmaz yürek başka aşkı
görmez gözüm başkasını,
biliyorken öldüğümü
canım acıyor benim.
Kayıt Tarihi : 30.11.2008 19:53:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Bahar Şencan](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/11/30/canim-aciyor-17.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!