Canım Abime Şiiri - Adnan Kurnaz

Sen dağ gibi adam gibi adamdın

Tek bir başına meydan okurdun haksızlığa

Hiç eğilmedin hayatda, başın hep dikti

Aç kaldın açıkta kaldın yalnız başına

Uzun kış gecelerinde direndin tüm yalnızlığına

Sen dünya adamı değildin,hiçte olmaya tenezzül etmedin

Kendini hiç düşünmedin,sevmedin bu dünyayı

Çünkü sen dünya adamı değildin canım abiciğim

Dertlerinle göçüp gittin öte aleme

İçini dökemedin bir dosta doyasıya

Hayatdaki tek dostun sigarandı ey koca Yusuf

Hızlıca ama hızlıca koşup gittin rabbine

Rabbine kavuştun son buldu yalnızlığın

Son buldu dünyevi acıların dertlerin

Daha gencecik bir fidandın meyve vermeden

İlkbaharı görmeden bu yalan dünyayı terk ettin

kimselere haber vermeden ansızın gittin ötelere

Affet beni olamadım son yolculunda yanında

Sen toplum adamıydın,hayatını adadın uğrunda

Toplumun sorunlarından daha yirmiüçünde dertlere gark oldun

Lakin uğruna hayatını verdiğin toplum,dostların seni unuttu

Şu kısacık ömründe dertlerle boğuştun

Soğuk hastane duvarları evin yuvan oldu.

Ey koca Yusuf ansızın çekip gitmeyecektin yakışmadı sana

Abim, ağabeycigim diyemedim sana doyasıya sarılamadım

Sana doyamadım ben, sen sazının tellerine vurur ben söylerdim hani

Senden sonra hiçbir türkü dinleyemiyorum canım abim

Şimdi rabbine kavuştun,

Bir dağ yıkıldı o gün

Sen gidiyordun koca Yusuf sırlarınla acılarınla

Yarım kalmış umutlarına

Çumraya güneş hüzünlü doğdu o gün

Çünkü sen yoktun şehirde habersiz gidişin yaktı yüreğimizi

Sen varken bir başka doğardı güneş

Gökkubbe bile ağlıyordu gidişine

Sıra sıra dizildi arabalar düğün gününe döndü o gün

Mevlananın deyişiye senin düğün günündü o gün abi

* Yusuf Kurnaz 1989 da 10 arkadaşıyla Atatürk üniversitesi fen edebiyat fak. Tarih bölümünde okurken başörtüsü yasağını protesto etmek için açlık grevine başlamış ve sonunda üniverstiden atılmıştır.1992 den 2001 e kadar hastane odalarında geçmiştir ömrü.

18 Aralık 2001 de rabbine kavuşmuştur.