Gül Tutan Ellerim Kanıyor

Lügatlar manayı yitirir sende.
Olmadığın hayat uzletim benim.
Nasıl ki denize yürür ırmaklar,
Hep sana olacak hicretim benim.

Bir sana ram oldum, bir sana vurgun,
Yüreğim yaralı, bedenim yorgun,
Umudum tükenip biterse bir gün.
Silinir aynada suretim benim.

Tohumlar toprakta yağmuru bekler
İnsanlar dünyada huzuru bekler
Şu müptela gönlüm süruru bekler
Sen olasın yârim, kısmetim benim.

Tükenmez efkârım dinmez ısrarım
Ki sen yoksan herşey anlamsız, yarım
Beklemekle geldi geçti yıllarım
Ne zaman bitecek gurbetim benim

Gül tutan ellerim kanıyor sanki
Bu dünya tersine dönüyor sanki
Yaradan sabrımı sınıyor sanki
Kalmadı takatim kuvvetim benim.

Coşkun Arslan