Nedamet Düştü Şiiri - Coşkun Arslan

Birer birer kayboldu geçmişin tüm izleri,
Yağmalandı mazimiz sonra asalet düştü,
Kalksa da ulu hakan bir görse halimizi,
Hainlere hürriyet dosta esaret düştü,

Ne hazin manzaradır eğildikçe eğildik,
Hiç bu kadar boşlukta ve çaresiz değildik,
Sunulan zehirleri hep cana minnet bildik,
Muhannet sofrasına cebren icabet düştü,

Afakında yurdumun nedir bu karayazı,
Bir devrim olmalı ki, nurdan ışık beyazı,
Abad olmalı her yer kaldırmalı enkazı,
Bedenler yorgun bitap cana rehavet düştü,

Kimisi bu ülkenin sanki üvey evladı,
Ayrımcılıktan öte zulümdür bunun adı,
Umurlarında değil mazlumların feryadı,
Devletin bünyesinden halka ihanet düştü,

Tarih tekerrür etti biz ibret alamadık,
Dört cihette dört tuzak hiç rahat olamadık,
Dolaştık kıyılarda bir liman bulamadık,
Her adımdan geriye sonsuz nedamet düştü,

Coşkun Arslan