Ne büyük vefasızlıktır kapına uğramamak
Alışıp da can evime hicranına sevdalandım
Sevdamın aciz vuslatı ne yakın ne uzak
Acizligimden kalkıp da kervanına koşamadım
Susuz kaldım bu çölde kavruldu boğazım
Yeni bir kervan yok mu a cancağızım
Mahcubum bakamam göğüne,gülümseyemem
Bakma dağlar yıkılırken ki sükunetime
Dağları yıkanda sensin,senden gidemem
Bakma kalabalıklar ardındaki sessizliğime
Sensiz yürüdüğüm yollarda tükendi avazım
Yeni bir soluk yok mu a cancağızım
Sensiz kaç zemheri uğradı kapıma
Kaç ayaz yedim de unuttum
Sensiz kaç sabah karlar yağdı başıma
Sensiz kaç gül ekip de soldurdum
Fırtınalarla talan oldu gülistanım
Yeni bir bahar yok mu a cancağızım
Şimdi elimde yetim gülleriyle çıkıp geldim
Sayısız izler barındıran gönül kapına
Umudu ile dağlar aşan Veysel gibi geldim
Beni de al o kevser akan sarayına
Geceye örtünmüş ufkuma gözlerin lazım
Son bir mehtap yok mu a cancağızım
Kayıt Tarihi : 24.4.2024 01:54:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!