Cancağızım Şiiri - Murat Okay

Karanlıkta yaşadım, ışığını vermedin.
Mutlumusun bilmedim, hissettirmedin.
Ağlarken silmedin, benim ile gülmedin
Biliyorum; sen beni, aşk ile sevemedin.

İçimi anlamadın, anlamakta istemedin
Nedense hep, duymamazlıktan geldin
Hayâl dünyasında, benim ile gezmedin
Çünkü; sen beni, aşıklar gibi sevmedin.

Ne yaptıysam, gönül ateşime ermedin
Gecelerde dost, gündüzümü görmedin
Üzerime geleni, kötü sözleri yermedin
Ama; sen beni, hiçbir zaman sevmedin.

Sakladın aşkını, senin deyip sermedin
Ben hep çırpındım, yürekten titremedin
Bir dünya düşledim, olmadı bilemedin
Nedendir bilmem, sen beni sevemedin.

İsteğim sıcaklığındı, ılıkça esemedin
Yandım, pınar olup da serinletmedin
Kendin ile yaşamak için mi evlendin?
Üzülme sen, anladım, beni sevmedin.

Nankörlük yapamam ki, eza etmedin
Başıma, bin bir türlü çorap örmedin
Hep söyledim, sevgimi hissetmedin
Ve sen beni, hiçbir zaman sevmedin.

Ne öldürdün, ne güldürdün, övmedin
İnsanlığın var olsun, süründürmedin
Benden hiçbir şeyleri de esirgemedin
Ama sen beni hiçbir zaman sevmedin.

Sorduğum her sefer bilmem ki dedin
Bir ömür böyle geçti, lafta severdin
Allah var gerçek saygını da gösterdin
Ama sen beni hiçbir zaman sevmedin.

Malı, mülkü dersem, önemsemedin
Yok günde bir gün bile kahretmedin.
Çileme ortak olurken, belli etmedin
Ama sen beni hiçbir zaman sevmedin.