Cananım Gelmez Şiiri - Ozan Lütfü Yıldırım

Gönül dergahında aşkın sazını
Çalıp söylemeye gümanım gelmez
Kimse çekmez gönül senin nazını
Alıp eylemeye kemanım gelmez

Yüce dağ başında kar tane tane
Aşkından kül oldum ben yane yane
Beklerim yolunu gel sine sine
Gelip yaylamaya yananım gelmez

Hasretinle kurur gülşende güller
Dökülür yapraklar kırılır dallar
Yorulur mu yara sarılan kollar
Bölüp paylamaya amanım gelmez

Yıldırımım gülmez bilmem ki neden
Ağlama ardından gelmez ki giden
Ruhumu taşımaz şu aciz beden
Ölüp yuylamaya cananım gelmez