Cananım Ağlama Şiiri - Doğan Türkdoğan

Cananım ağlama taşa toprağa Umudun bağlama dala yaprağa Yeşil bez bağlama kuru budağa Çaresiz,dermansız kalsan da bile Hak seni özünden saldı dünyaya Başka varlık alıp koyma araya Aklın kemalınla düşün bir daha Sevdanı deryaya salsan da bile Gözünü aleme açtıktan beri İçinde duruyor Hakkın cevheri Ben donu giyenden içme kevseri Ateş ile nara yansan da bile Delikli taş bilmez neler ettiğin Neleri yıktığın neyi döktüğün Hangi gönül ile gelip gittiğin İçinde daralıp kalsan da bile Dost ile aradan kaldır perdeyi Sen sende ara bul derde çareyi Doğan yol bilmezden uzat arayı ޞah ile sultandan olsa da bile. Ozan Doğan Can Baba