Canana Dokundum Şiiri - Kadir Kandemir

Şiir oldum dillerden düştüm
Okundum, cânâna dokundum
Aşkın sesi ve dili oldum
Söylendim, kalplere dokundum

Her insan bu aşk ile kavrulsun
İçinde rahmetle savrulsun
Menzile çıkmadan doğrulsun
Çıktığı yol ile dokundum

İnsan-ı Kâmil’i bulmayı
Yoluna çıkmış her seyyahı
Bunu başaran her insanı
Çölde gölge oldum, dokundum

Nefsin düşmanındır bilirsin
Yolunu karartır bilirsin
Çaresiz kalırsın bilirsin
Yoluna ışıkla dokundum

Dost için düşmana bend oldum
Rahmet için aṣfiyā oldum
Gül bahçesinde güller oldum
Ruhumda insana dokundum