Yağmur var ve mevsim sonbahar;
Semâ hüzün yağar, kalb kanar.
Dinle ey dîl ne söyler rüzgar
Gönül yâr arar, yâran arar,
Canân yoksa cân neye yarar.
Dalda yalnız kalmış bir yaprak,
Bana benzer, dostlardan ırak.
Gözler sanki şu ıslak toprak.
Gönül yâr arar, yâran arar,
Canân yoksa cân neye yarar.
Ne bahçe ne gül ne de sümbül,
Kalan tek şey, figân-ı bülbül,
Sen miydin o handân, o behlül?
Gönül yâr arar, yâran arar,
Canân yoksa cân neye yarar.
Yunus, eyyam-ı hazân der ki;
Bu kubbede kim kalmış bâki.
Hasret şarabın ver ey sâki!
Gönül yâr arar, yâran arar,
Canân yoksa cân neye yarar.
25 Şubat 2021
1.Dîl:Gönül
2.Figân-ı bülbül:Bülbülün acılı feryadı
3.Eyyam-ı hazan:Sonbahar günleri
4.Behlül:Güler yüzlü
Kayıt Tarihi : 25.2.2021 11:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ne demişler..."Önce can, sonra canan".
yoluna cânım revân etsem gerek cânâ dedim
yüzüme bin hışm ile baktı, dedi: "cânın mı var!" Zâtî
Cânı cânân dilemiş vermemek olmaz ey dîl
Ne nîzâ eyleyelim ol ne senindir ne benim Fuzuli
Üstadım büyükler böyle demiş.Bize başka ne demek düşer.Cânân yoksa cân neye yarar öyle değil mi?
TÜM YORUMLAR (1)