Canan Onuş Şiirleri - Şair Canan Onuş

Yüreğimdeki hayaller yokluğa yüz tutmuş
Ne gelen var ne giden sevdiğim beni unutmuş
Sevdam ve umutlarım üşüyüp yüreğimde buz tutmuş
“Boşuna bekleme cano çözülmez” dediler

Yasakmış babilin asma bahçeleri

Umutlarımı, aşkımı, hayatımı gömdüm arka bahçeme
Çiçekler ektim, hepsinin sularını verdim gözyaşlarım ile
Her gün oturup konuştum dertleştim bütün renkleriyle
Umutlarımdı bahar dalları beklediğim bahar da açsın diye

Tomurcuk veren gül hep aynı kaldı büyümedi ki yine

Babalar gününde koşardım sana
Hediyeni verip öperdim ellerini

—A kızım kandıracağını mı sandın
Çulla çaputla beni, babanı

Tam altı yaşındaydı, kız yolcu edecek
sirkeciden babasını, biraz buruk biraz şaşkın
kar kaplamış her yanı, soğuk mu soğuk
ayakkabısı lastik, ayakları buz

komşu teyze vermek ister, kızının botlarını

Hadi bir şiir yaz benim için
içinde sen olsun
tut ellerimi aşkı anlat
içinde mutluluk olsun
gülümseyerek bak yüzüme
yüreğim gülüşünle sarhoş olsun

Şimdi bir hikâye anlatacağım sana
Dilimin döndüğünce ben Gündüz sense Gece
Dinle…
*
Gündüze uzatır ellerini, gurup vaktinde gece
Sonra koynuna alır gündüzü gece

Hep bir bilmece oldu bana hayat
Yıllardır ne yerde ne de gökteyim
Hep hayallerimin ardından gittim
Ümidim heybemde, sevgim yüreğimde
Bir kıvılcım düşün, düşerse tene
Nasıl yakarsa canını işte öyle

Göz gözü görmüyordu, dışarıda sis vardı.
Asıktı kadının yüzü,
Eskiden olsa görürdüm diyordu
Hiç olmazsa adanın ışıklarını.
Dağılıverdi sıkıntıları, gelince gençliği aklına birden
Yüzünü tatlı bir tebessüm sardı

Yarınları yok edilmiş bir yaşam benimki
Ne kadar umut varsa sarıldığım, hepsi tükendi.
Geçmişe özlerimde olmasa elimde-avucumda,
Öylesine bomboşum ki….
Ama, yaşanacak günler var önümde ve onlara gülümsüyorum
Her şeye rağmen, hemen şimdi …..

An vardır hayatı ters yüz eden
An vardır özlemleri, hayalleri yerle bir eden
İşte öyle bir an çıkıverdi karşısına aylar önce
Sarmaladı beynini çaresizlikle
Sonra korku, ateş olup yaktı bedenini
Günlerce uyudu, düşünmemek için hiçbir şeyi