Çözelim zincirleri,şafakların boynundan
Yüreği nato mermer,başların inadına
Sevdayı kurtaralım,şu feleğin oynundan
Kalbi yosun bağlamış,taşların inadına
Ayda yanan çehrenin, şafak döken harından
Kalplerinde aşk işaretiyle doğar kimileri... Yeryüzüne gönül indiremez onlar... Hayatı ve insanları anlarlar,hayata ve insanlara merhamet duyarlar,ama hayatın ve onun içindeki insanların yaşadıkları gibi yaşamazlar.
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Devamını Oku
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
ÇOK DEĞERLİ ŞAİRDEN AYNI DEĞERDE BİR ESER TAM PUANIMLA SAYFAMDA EFENDİM
Sevdayı kurtaralım,şu feleğin oynundan
Kalbi yosun bağlamış,taşların inadına
inadına sevgi, inadına aşk, inadına sevda. keyifle okudum. Yüreğine, kalemine sağlık.
Çözelim zincirleri,şafakların boynundan
Yüreği nato mermer,başların inadına
Sevdayı kurtaralım,şu feleğin oynundan
Kalbi yosun bağlamış,taşların inadına....Her bir dörtlügü canana hitap eden ayri bir tatda hayli emek verilip ustaca kurgulanmis,yine oldukca romantik duygu dolu mesajlar veren,ahenkli,akici,usta isi güzel bir siir okudum.. Kalemine yüregine saglik degerli Ibrahim Bey Üstadim,yürekten kutluyor,selam ve saygilarimi iletiyorum..++10 ant.
İnadına, sevgi..
Harikaydı..
Yaşama sevincinizi tebrik ediyorum sayın değerli Antoloji arkadaşım..
Daim olsun dileklerimle..
Saygı ve Selamlarımla..
her ne olursa olsun geçmişi unutalım illada canan olsun diyor şairim inatta bir murat derler ne bilelim belkide dediği gibi gelir bir gün bir öpücük kondurur yanağına aman ibrahim bey o zaman dikkat et heyecanlanıp yere düşme sonra çok güzeldi kutlarım ..10 ant
İnanın sizden böyle bir şiir bekliyordum İbrahim Bey........ Bu kadar büyük bir sevgi, bir alınganlıkla, 'kibar küslüğüyle' bitmemeli........ bitemez! ...........
İkna etmek adına 'CANAN'ın ilgisini çekeceğini ya da yapacağını düşündüğünüz bütün şıkları değerlendirmişsiniz........ Çok sıcacık bir yaklaşımla....... Umarım adrese ulaşır....
Emeğinize, yüreğinize, kaleminize sağlık........... İçtenlikle kutlarım........ Saygılarımla....... iyi geceler..........
Sana benim gözümle bakmasını bir bilsen
Gündüzümde gecemde, üşüyen ışıkta sen
Gelişinle şenlensin şu garip viran gülşen
Gel de felekten bir gün çalalım inadına.....Naime ÖZEREN
Diyerek kardeşimin güzel şiirini ve ilham kaynağını kutluyorum. Bazı şiirlerdeki tek dize bile bir başka şiirin mayası olabiliyor. İlhamınız bol olsun İBRAHİM BEY. nİCELERİNE... sevgim, saygımla...
Gel ver elini elime, sıkı sıkıya tut
Ne oldu ise oldu koy geride bırak yut
Meyve vermez gözünü görmeyince kara dut
Uçalım gönlümüzce kuşların inadına.........Bülent Baysal
Kardeşimin yürek sesi güzel şiirine bir dörtlükle iştirak etmek istedim...Kutluyorum... Saygımla...++
İbrahim bey,çok güzel çok anlamı çok derin dizeler,her şiirinizde olduğu gibi zevkle okudum, candan kutlarım sevgilerimle...
İnadına sürsün böylesi güzel CANAN serileri de...
İçtenlikle kutluyorum.
Bu şiir ile ilgili 50 tane yorum bulunmakta