Bu akşam yazmak istedim.
Binlerce yıl sonra.
Pas tutmuştu gözlerim.
Kurumuş yüreğim.
Çırpınıyordu.
Yazalım dedim,olmadı.
Hükmedemedim yüreğime.
Yerinden fırlıyordu.
Zorladım,
Dayanamadı.
Avuçlarıma aldım yüreğimi.
Kandırmaya çalıştım,,
Okşadım,dudaklarından öptüm.
Kana bulandı dudaklarım.
Kana bulandı yüreğim.
Can çekişiyordu,
Ölüyordu yüreğim,gözlerimin önünde.
Seveyim dedim.
Yine beceremedim.
Derin sessizliği bir şarkının nağmeleri bozdu.
Şarkılar seni söyler,dillerde nağma adın.
14 Şubat 2005
Şeref KarakülahKayıt Tarihi : 14.2.2005 14:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Yüreğimle birlikte,yıllar sonra yazmak istedim.Beceremedim,anlatamadım kahrolduğumu,bitmişliğimi,tükenişimi.
TÜM YORUMLAR (1)