Cânân Şiiri - Erdem Calikoglu

Gecelerim doldu girye-i âşıkane ile
Sanki duyulmayan bir vâveyla misali
Sen gidip beni öldüren lahzadan beri
Ne gelen var ne giden, sevgili

Ferdayı bilsek sanki
Bitecek mi ki bu giryeler?
Umutsuzca açılan bu sayfalar,
Sonrasında yanıp kül olan bu ruhlar?

Lâyu’ref bir aşktan öte ama layu’ref
A’mak-ı hafaya gömdüm bu hubbu
Mecrûh bir bedende hulûs ile seviyorum
Ama yoktur fürugu-efşanından gelen bir hüzme,
İçimdeki bu magfuşa

Abislere ulaşır abı-endamın
Kulağımda aks-i seda olan ahenk dolu akiren
Sana dildâr olmuş namütehani bu yüreği
Al da cansiparane olmuş bu ben ile, gel
Muaşaka edelim

Sermest edici bir cemal hemana
Beynimin içinde muhayyel olan bir sen
Burnumda tüten rayihan ise
Birleştirir şûride içinde nim olmuş bu beni

Ferdada gizli kalmış farazi olan bir visâl
Câdûsühana dilhûn olmuş âcizleri
Dili varmıyor elvedâ demeye bu ehvere
Gene de geldi çattı bu encam
Gidiyor işte, bil-iştiyak içinde