Canan Şiiri - Hazım Ücün

Düşümde bir canan gördüm
Aktı sanki yüreğimden
Yüreğime güller aktı
Onun ceylan gözlerinden

Döndü yüzüme baktı
Kanım dondu damarımda
Nur yüzüne bakakaldım
Yurt sormadım utancımdan

Al bir mendil uzattı
Deseni ceylan kanından
O mendille boyun sardı
Gül bile soldu yanında

Çekinerek isim sordum
O an uyandım uykumdan
Gözlerimden Dicle aktı
Güzel cananın kahrından