Çanakkale Geçilmez Şiiri - Sinan Karakaş

ÇANAKKALE GEÇİLMEZ

Çanakkale geçilmez, hem nasıl geçilsin ki,
Şehadet namzetleri, hazır kıta beklerler,
Hiç kimse rol biçemez, bilmeyenler bilsin ki,
Şehitler dirildikçe, yorulmaz yiğit erler.

İmanın verdiği güç, asla yadsınamazdı,
Düşman bunu bilseydi, bizleri sınamazdı,
Avuçlar açık Hakka, zafere odaklanmış,
İmandan yoksun olan, bu azmi sunamazdı.

Çanakkale Mehmedin, duvar olduğu yerdir,
O öyle bir cephe ki, kutsal olan değerdir,
Kavimler devre dışı, orada herkes kardeş,
On sekiz Mart sabahı, ap ayrı bir seherdir.

Kadını ve erkeği, yaşlısı ile genci,
Omuz omuza iken, kat kat artar direnci,
Yaşlı nineler bile, omuzlamış mermiyi,
Zafere ramak vardı, yakın idi sevinci.

Tekbir sedalarıyla, Mehmetler coşuyordu,
Cephesinden fırlayan, ölüme koşuyordu,
Tevhide aşık olan, ölümden hiç korkar mı,
Şehadetten bihaber, düşmanlar şaşıyordu.

Haçlı leş kargaları, hatta bunlar akbaba,
Mehmetler de görseniz, sonsuz tükenmez çaba,
Bu hasta ölür diye, saldırdı bu vahşiler,
Bu direnç karşısında, dediler ki acaba.

Çanakkale geçilmez, diye yazdı atalar,
Üstü üstüne geldi, düşmanlarda hatalar,
Bu bir bayrak yarışı, hepimiz sıradayız,
Bizden düşmana gider, bundan gayrı notalar.

Bu toprakta yaşayan, her kavimden var orda,
Allah'ın yardımıyla, müminler kalmaz darda,
Çanakkale geçilmez, müminler yaşadıkça,
Boğulacak düşmanlar, bilin ki bu sularda.

Hala hiç uslanmamış, bu haçlı zihniyeti,
Her ihanetin vardır, mutlaka bir diyeti,
Canımızsa canımız kanımızsa kanımız,
Mehmetlerin teslime olmaz asla niyeti.

Canını verir mehmet, topraklarını asla,
Savaştılar düşmanla, yılmadan canla başla,
O tevhid bayrağının ebedi savaşçısı,
Ey Mehmet omuzunu, Peygamberine yasla..

Topu tüfeği varmış, vahşi ehli salibin,
Bir tek Allah bilmekte, kimliğini galibin,
Şehadet vuslat olur, gazilik ise zafer,
Gözü ölümden korkmaz, şehadete talibin............İNSANİ