Çanakkale geçilmez.. Şiiri - Hüseyin Dem ...

Çalışan bir insan parlar ışırken
Aydınlanır her yer nurdan geçilmez
Nur istemem dersen yaşlanır erken
Ağarır saçların kırdan geçilmez
Kimi şeyler vardır hep elzem olur
Kıymetini kışın çok kimse bilir
Ayağın gömülür saplanır kalır
Leken giymez isen kardan geçilmez
El işlerken geri koma işini
Diş tırnakla çıkar ekmek aşını
En ufak menfate bükme başını
Nitekim namusdan ardan geçilmez
Gerseler çarmıha çektirip çile
Eziyet etseler işkence ile
Çok şeyden geçilir canından bile
İmkansız anadan yardan geçilmez
Leventim çekilin üstüne değer
Malesef bulunmaz elimde ayar
Emin ol hiç tekin değildir bu yer
Zenciri koparsan burdan geçilmez
Saadete gelelim kopar fırtına
Alnının şakına yakarım kına
Namludan yan durma fazla yakına
Aman değin sakın serden geçilmez
Dostum kararlıysan ki karar serbes
Az doldur ciğere derin bir nefes
Rüya gibi inan yukarlar enfes
Gökyüzü dururken yerden geçilmez
Elbet iç yakar bu senin iç çekiş
Lakin şu dar ara pek ince geçiş
İstersen git ara bir başka çıkış
Rahat geniş varken dardan geçilmez