Çanakkale Destanı Şiiri - Ali Çelik 3

Martın On Sekizi, ilk gülleler ilk kurşun
Emsâli yok Dünya da, bu yiğitçe duruşun
Mehmetlerin sinesi, çelikten bir bariyer
İmanın ilanıdır, küfre karşı koyuşun

Düşmanın hücumları, denizden ve karadan
Dökmüş Nusret mayınları, gizlice Marmara’dan
Dağlar titrer gülleden, Mehmet’i sindiremez
Ne kadar yiğit varsa, sanki salmış Yaratan

Kurşunlar ve gülleler, yağmakta aralıksız
Yer ve gök karışmışlar, saf tutmakta kararsız
Ölüm, hayat kol kola, ne kadar da yakınlar
Sanki kopmuş kıyamet, kabul görmüş inkârsız

Ocean Zırhlısı, denizde yüzen kale
Bir tabyadan anında, edildi müdahale
Kırk batmanlık mermiyi, yalnız sürdü namluya
O koskoca gemiye, deniz dibi merhale

O kahraman topçunun, adı Seyit Onbaşı
Düşmanın nevri döndü, gözleri oldu şaşı
Savaşın gidişini, değiştiren yiğidi
Öptü o pak alnından, kutladı bir binbaşı

Denizden saldırılar, düşmana oldu hüsran
Müstevliye geçit yok, topçular vermez aman
Bir deneme karadan, hem de süngü hücumu
Küfüre galip geldi, kalpler de dolu iman

Göğüs göğse savaş, ölüm gelir aleni
Hiç yenmek mümkün müdür, şehâdeti bileni
Vatan mevzu bahisse, can olur teferruat
Çanakkale gazilerin, şehitlerin şöleni

Siperler öyle yakın, düşman duyar ezanı
Saldırı başlatırlar, çalınca borazanı
Arada mugalata, yapsa da komutanlar
Bu kadar yakınlaşma, besliyor hüsn-i zanı

Bazen yardım edilir, araftaki askere
Çarpışmada yaralanmış, gidememiş sipere
Sarılır yaraları, su ve ekmek verilir
Halikının hatırı, değer verir beşere

İmanlı kalpler de Allah’ın var mühürü
Her hal ve şart altında, görülür tezahürü
Eşref-i mahluk insan, Yaratan’ın tanımı
Hukukuna tabidir, esirleri ve hürü

Çanakkale ne ilki, ne de sonu olacak
Hakla bâtıl savaşta, hak yerini bulacak
Nesiller değişse de, hedefler hiç değişmez
Ataların yerini, torunları alacak

Sanki yüz yıl ötesi, zuhur eder yeniden
Cepheler şekillenir, öteden ve beriden
Emanete sahip çık, koru azîz vatanı
Şehit sorar hesabı, yoksa kalan diriden