Çanakkale destanı Şiiri - İshak Özlü

Kahraman Türk Ordusuna,Çanakkale Şehit ve Gazilerine ithaf olunur.

Batının melek yüzlü şeytanları,
Yazdırmak için çanakkale destanları,
Toplandılar masaya,başta papazları,
Kan damlıyan dudaklarında salyaları.

Anadolu parçalanıp yenilecek pasta,
İstanbul'da yönetim ölümcül hasta.
Kan kokusuna iştahlar kabardı,
Gayri vampirleri kim tutardı.

Yurdumu,sevdamı yatırdılar masaya,
Çıktı vampirlerin dişleri ortaya.
İngiliz,Fransız saldırdı bogazıma,
Saplayıp dişlerini geçecek beynime.

Çakal sürüleri Cezayir berberileri,
Yeni Zellendalı ve Senegal Zencileri.
Yetmedi,Kanada ve Avusturalya lejyonerleri,
Ve dahi toplandı Hint fakirleri.

Şeytanın savaş arabaları yürüdü,
Çanakkaleyi kan ve ceset bürüdü.
Saldırdılar,havadan,denizden ve karadan,
Razı gelmedi buna yaradan.

Şeytanın ordusu kayalara çarptı,
Batmaz denen Golyat battı.
Allahu ekber sesleri dudaklarda,
Türk milleti ayaga kalktı.

Mehmedim Kelimei şehaded getirip,
Koşuyordu Şehitlik şerbetini içmeye.
Hangi ordunun gücü yeterdi,
Şehitler diyarı Çanakkale'yi geçmeye.

Bogazda takılıp kalan sırtlanlar,
Kimin bu beyin diye homurdandı.
Ses verdi,Conkbayırı ve Anafartalar,
Mustafa Kemal Paşa'dır O.

Mustafa Kemal adı dolaştı,
Dilden dile,gönülden gönüle.
Yedi iklim askeriyle savaştı,
Atatürk adına hakkıyla ulaştı.

Türk Milleti cesaret ve imanla,
Yenilmez sanılan devletleri yendi.
Kendine ve Ordusuna olan güvenle,
Çanakkale destanını tarihe yazdı.

Anadolu sevdadır ölünür ugruna,
Bir çakıl taşı dahi verilmez.
Türk'ün kanı degerlidir içilmez,
Ögrendi Cihan,Çanakkale geçilmez..