Kendimi evrenin iç güzelliğinde bulunca
Tanrı gibi adamım dedim kendime
O sokakta tek başına diri ve tertemiz yaşayan ben
Karanlığa bir mum yaktım
Yüreğimden gelip geçendi Tanrı
Geçmişe yolculuk yaparken
O zaman Kilitbahir köyü aydınlandı
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta