ÇANAKKALE Barışın Kıblesi Şiiri - Ekrem ...

BARIŞIN KIBLESİ! ...253 Bin DEDEM var benim! ...

Kainat sustu Çanakkale'de,
Cehennem ateşini kustu
Altı bin mermi bir metrekarede,
Ölüm oldu şehidin dostu! .

Cehennemi göğsünde söndürdü,
Barışa döndürdü savaşı
Çanakkale'ye insanlığı indirdi,
Parçaladı Mehmet'im, eritti taşı! .

Barışın Kıblesidir Çanakkale,
Kanını vatan yapanların secdesi
Koşarken düşmanıyla hürriyete,
Şehadetti Yaratanın müjdesi! .

İki yüz elli üç bin Dedem var benim,
İki yüz elli üç bin Onurlu Mehmet
Onlara borçludur tenim,
Varlığımı vereyim, dile, emret! .

Sarsıldı kainat yerinden,
Şok yaşadı kaplan, panter,
Darbe aldı Seyidin ellerinden,
Yedi Düvele yeter dedi, yeter! .

Bırak her şeyi, her şeyi bırak,
Küçük hesapların düşme peşine
Yapış nefsinin yakasına, özüne bak,
Aç kalbini, Çanakkale Güneşine! .

Sessiz çığlığı duymuyor musun?
Çanakkale'nin o yiğit torunu
Yoksa hala uyuyor musun?
Çözemedin mi politik sorunu?

Hayal sınırlarını aşacaksın,
Zorlanacaksın biliyorum
Aklın duracak, şaşacaksın,
Torunum; başarılar diliyorum!

Onlara kanları bayrak oldu,
Ay yıldız kalbine vurdu
İki yüz elli üç bin Mehmet dedim,
Kainat selam durdu!

Hayır burası toprak değil,
Yürürken deprem olur ruhunda
Deden, çağırıyor, saygıyla eğil,
Geleceğini taşıyor kolunda!

Dünyanın Yenilmez Orduları;
Önünde saygıyla eğildiler
Türk askeriydi korkuları
Bir Mustafa Kemal değildiler!

Ölüm Fırtınaları kopuyordu,
Alt- üst oluyordu toprak
Dedem son duasını okuyordu,
Dinliyordu kuşlar, susmuştu yaprak!

Kanlı sırtta kanatlanmış bir kartal,
Dedi ki; ben size ölmeyi emrediyorum
Rabbim onların yerine bizi al,
Savaşın Kaderi değişecek biliyorum!

İnanılacak gibi değil, şoktayım;
Her metre kareye altı bin mermi
Onlar olmadan hiçim! Yoktayım,
Bütün dünya bir Çanakkale eder mi?

Destandır bu iki yüz elli üç bin dedemin;
Melekler Allah'ın Şeref Madalyasını taktılar
Kanlarıyla yazdıkları bir yemin,
Eşsiz bir vatan bıraktılar!

Kanını yorgan yaptı üstüne,
Ölüme koştu, koşarak atladı
Kurşun acı vermedi tenine,
Zafer, barış dediler, rahatladı!

Bomba Sırtında düşman sel gibi,
Ölüm akın akın, geliyor
Uçuyor Mehmet'im sanki yel gibi,
Az sonra şehit olacağını biliyor!

Elinde Kuranı Kerim, okuyor,
Dillerinde Kelimeyi Şahadet var
En ufak bir korku yok! İnancı yakıyor,
Ruhu taşmış gidiyor, kainat dar!

Vatan Ağacını bilir misin evlat?
Şehit kanıdır, onun hayat Suyu
Yedi Düvel şokta, hey Hat,
Hesap sordu, meyve verdi beş duyu!

Trablusgarp, Balkan, 1.Dünya Savaşı
Parçaladı, bitirdi Osmanlı Devletini
Bambaşkaydı bütün dünyanın telaşı,
Hesaba katmamıştı, Türk Milletini!

VATAN AĞACI'NIN CAN SUYU! ....

Kurtuluş savaşında destan yazdı,
Anahtarını verdi Türkiye Cumhuriyetinin
Çanakkale'de Vatanın Temellerini kazdı,
Mehmet O; şehitlikti adı Hikmetinin!

Dünyanın en büyük Armadası;
Tarih on sekiz mart bin dokuz yüz on beş
Yoktur Seyit Onbaşının şakası,
Ya rab o cehennemi yakan bir güneş!

Karanlık limanda bir kıyamet,
Tarihe yazdı; Çanakkale Geçilmez
Her metre karede altı bin mermi, bir alamet,
İki yüz elli üç bin dedemin kanıdır, su diye içilmez!

Gelibolu Yarımadası dünyaya haykırmıştı,
Çanakkale Boğazı asla geçilemezdi
Dost ve düşman iyice anlamıştı,
Vatan sevgisine değer biçilemezdi!

Onlar kanlarıyla Asalet Destanı yazdılar;
İki yüz elli üç bin dedemin ayrı ayrı
Bir metre kareye altı bin kez onur kazdılar,
Şehitlik mertebesinden ötesi yok gayrı!

Akıl almaz olaylar, şoklar yaşarsın,
ibretlik dersler veriyor, Türk Askeri
sevgini, saygısını görünce şaşarsın,
durmuyor insanlığa merhametten geri! ...

Kendi cenaze namazını kılan eşsiz kahramanlar;
tarihin şeref sayfalarına geçtiler
ARI BURNU, KİRTE KOYU, ANAFARTALAR'dan akan kanlar,
onlar kendilerine aydan-yıldızdan kefen biçtiler..

ÇANAKKALE TÜRKİYE CUMHURİYETİ'NİN ANAYASASIDIR;
Her maddesi kanla yazılmıştır
VATAN AĞACININ CAN SUYU, yaşam vesikasıdır,
Türk Evladının ruhuna kazılmıştır...

Tarih; onsekiz mart bindokuzyüzonbeş;
Seyit Onbaşı destanların destanını yazmıştır
Çanakkale de yeniden doğarken güneş,
boğazın sularına Armadanın mezarını kazmıştır! ...

Şevkat ve merhametin zirvesidir Mehmet'im,
kucaklamıştır yaralı düşman askerini
diyor ki; insanlıktır en büyük hikmetim,
bunun için vermiştir, canını-ciğerini....

Morto Koyunda dikilir karşınıza;
derki; DUR YOLCU! kimsin, nesin, nereye?
bir vatan yazıldıysa İSTİKLAL MARŞI'nıza,
selam vermeden geçemezsin Çanakkale'ye...

Yahya Çavuş Takımı, Ertuğrul Koyunda;
eşsiz bir kahramanlık yazdılar
Yedi Düvele seslendi, var mı soyunda?
bir ordu sanmıştın, ama azdılar! ...

İkiyüzelliüçbin dedemin vasiyetidir sana;
vatanı canından kutsal bileceksin
layık olabilmek için taşıdığın kana,
BORCUNU ÖDEYİP, ÖYLE ÖLECEKSİN! ...

ARIBURNU, ANZAK KOYU'nda bir kartal başı;
açmış kanatlarını düşmanın üzerine
öpeceksin Kanlı Sırttaki her taşı,
saplarım pençemi dedi, gözlerine! ...

Yazılıyor tarihin en muhteşem destanı;
bayram yapıyor Elliyedinci Alay,
zaman susmuş artık, helalleşme anı,
ölüm dedi ki; beni de beni de say! ...

İKİYÜZELLİÜÇBİN DEDEM VAR BENİM;
İKİYÜZELLİÜÇBİN ONURLU MEHMET
ONLARA BORÇLUDUR TENİM,
VARLIĞIMI VEREYİM, DİLE EMRET! ...

.