Çanakkale askeri Şiiri - Duran Saper

Çok güçlü çok da zengin emperyalist ülkeler
Geldiler yurdumuza, kahramanlık gördüler

Alçak sis bulutları içinde sürünerek
Dar geçit, boyun, yamaç her yerde görünerek

Canını, yavrusunu toprağına adayan
Namluları öperek, mermileri yalayan

İnsanlığın yolunda her derde büründüler
Allah, Allah diyerek zalime göründüler

Taştı başında yastık, yatakları topraktı
Yorgan oldu gökyüzü, kalbe umut yarattı

Alınlarında yazgı, gözlerinde bir ışık
Ölümlerin koynunda, yatmaya çok alışık

Bir Anafartalar’a kan serile serile
Bir de Seddülbahir’e can verile verile

Yangın vurgun bilmeden, yara bela demeden
Çarpıştılar yiğitçe, asla ödün vermeden

Buradaydı Malazgirt, Plevne bir de Balkan
Bir neşter vurulmuştu, akıyordu hep bir kan

Titredi al toprağı Mehmetçik, zangır zangır
Yenilgiye kapalı, kulak olmuştu sağır

Önce koştu Fransa, İngiltere, Romanya
Yok saydılar ülkemi kurdular bir kumanya

Savaş durmadı esti, ateş çemberi geçti
Binlerce gençlerimiz, gönüllü ölümü seçti

Bin dokuz yüz on beşte tutuştu büyük deniz
On dokuz şubatında, su duruldu tertemiz

Gelibolu, ECEBAT, Suvla ve Kocaçimen
Çanakkale’de Türkler oluyordu egemen

Kardelen başı gibi, yükselerek ufuktan
Şafağı söke söke, kopardılar umuttan

Ölümünün kucağına koşa koşa gittiler
Ellerinde süngüler, vatanından ittiler

Alınlarında yazgı, terlerini döke döke
Balkanların öcünü, aldılar söke söke

Dev bir kartal oldular açtılar kanatları
Haksızlığa vurdular, hak’la dolu şamarı

Rüzgar gibi daldılar, mucizeyi buldular
Birlik oldu gökkubbe, yaraları sardılar

Tarihin sayfasına yazdırdılar adını
Kan’la ödendi bedel, dünya aldı tadını

Gösterdi milletimiz, böyle güçlü hüneri
Yazdı eşiz destanı, ÇANAKKALE ASKERİ.

Duran SAPER / BURSA