Vatan elden gidiyor, diye bir ses duyuldu,
Yedisinden yetmişe, vatan yola koyuldu…
Yüreğinden vurulmuş, bu yarası kurur mu,
Baba oğul cephede, Türk anası durur mu? ..
Mermileri yüklendi, pamuk gibi kuş gibi,
Tarihe isimleri, işlendi nakış gibi…
Kucağında mermisi, bebesi de sırtında,
Biliyor ki istikbal, şu yamacın sırtında…
Ağlamaklı bebesi, bakamaz artık geri,
Tütmüyor ki ocağı, eride vatan eri,
Özgürlüğü katıyor, bebesinin sütüne,
Mermi vatan demektir, toz değmesin üstüne,
Ayakları yaralı, ermelidir rahmete,
Taşıdığı her mermi, varmalıdır Mehmet’e…
Durmamalı ki asla, duracak ta vakit yok,
Cephededir Hasan’ı, atacak mermisi yok…
Patlamakta bombalar, bir bir yanı başında,
Vatanın toprakları, yemeğinde aşında…
Adım adım geliyor, istikbal ileride,
Can vermeye koşuyor, emir var, ileride…
Top sesleri ninni mi, bebeğimi ağlıyor,
Kimseler soramadı, yüreği ne dağlıyor…
Çanakkale anası, iki cihan yolu var,
Geride birkaç değil, milyonlarca oğlu var…
Kayıt Tarihi : 8.12.2006 21:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)