Şu savaşa bir yan, mahşeri zaman
Zırhlı ölüm saçan, afak kapanan
Oluktan akan kan, kaplayan duman
Çanakkale ağlar, deryalar ağlar.
Dehşetin gemisi, dışta menzili
Battı onca sinsi, kibir kendisi
 
Aşk bu dünyanın ölçüleriyle açıklanamaz sevgili. O ilkel bir acıdır, yaban bir ağrıdır. Gelir  ve içimizdeki o çok eski bir şeye dokunur. Sonra bir perde açılır ve yolculuk başlar. Bu yolculukta artık para, tarifeler, beklentiler, randevular, taksitler, iş, anneler ve korkular yoktur. Aşkın kendi gerçekliği vardır sevgili. İnsan bir başka ışığa teslim olur...  
Aşkta yarın yoktur sevgili. Zaman ileri doğru değil, içeri, yüreklere, derinlere doğru işlemeye başlar, bilgeleşir. Hiç bilmediği sezgileriyle buluşur. Yükü çok ağırdır, kendiyle buluşmuştur. Hem dışındadır dünyanın, hem de ortasında.
Hindistan'da Ganj Nehri'nin kıyısında yakılan yoksul adamın hissettikleri de onunladır, yitirdikleri de... Newyork'ta, bir sokakta, o kartondan kulübesinde yaşayan kadının çıplak yalnızlığı da. Her şey onunladır, ona emanettir sanki, ama o, çıldırtıcı bir yalnızlık içindedir yine de...
Aşkın kültürlü olmakla, bilgili olmakla da ilgisi yoktur sevgili, kanımıza karışan ilkel acı, o yaban ağrıyla hiçbir kitabın yazmadığı hakikatlere daha yakınızdır, inan...
Kim demişti hatırlamıyorum, aşk varlığın değil, yokluğun acısıdır diye. Belki de bu yüzden ilk gençliğimde, o yoğun aşık olduğum yıllarda, gözüme uyku girmez, dudağımda bir ıslıkla bütün gece şehri, o karanlık, o hüzünlü sokakları dolaşır, insanları uykularından uyandırmak isterdim. Uyanıp, içimde derin bir sızıyla uyanan o derin sancının acısına ortak olsunlar diye...
Aşk çok eski bir şeydir sevgili. Onun içinden o çileli çocukluğumuz geçer. Sevdiğimiz insanların çocuklukları da... Oradan üvey anneler, eksik babalar, parasız yatılılar geçer. Ve sonra aşk bütün bunları alır, daha da eskilere gider, hep o ilkel acıya, o yaban ağrıya...
Devamını Oku
Aşkta yarın yoktur sevgili. Zaman ileri doğru değil, içeri, yüreklere, derinlere doğru işlemeye başlar, bilgeleşir. Hiç bilmediği sezgileriyle buluşur. Yükü çok ağırdır, kendiyle buluşmuştur. Hem dışındadır dünyanın, hem de ortasında.
Hindistan'da Ganj Nehri'nin kıyısında yakılan yoksul adamın hissettikleri de onunladır, yitirdikleri de... Newyork'ta, bir sokakta, o kartondan kulübesinde yaşayan kadının çıplak yalnızlığı da. Her şey onunladır, ona emanettir sanki, ama o, çıldırtıcı bir yalnızlık içindedir yine de...
Aşkın kültürlü olmakla, bilgili olmakla da ilgisi yoktur sevgili, kanımıza karışan ilkel acı, o yaban ağrıyla hiçbir kitabın yazmadığı hakikatlere daha yakınızdır, inan...
Kim demişti hatırlamıyorum, aşk varlığın değil, yokluğun acısıdır diye. Belki de bu yüzden ilk gençliğimde, o yoğun aşık olduğum yıllarda, gözüme uyku girmez, dudağımda bir ıslıkla bütün gece şehri, o karanlık, o hüzünlü sokakları dolaşır, insanları uykularından uyandırmak isterdim. Uyanıp, içimde derin bir sızıyla uyanan o derin sancının acısına ortak olsunlar diye...
Aşk çok eski bir şeydir sevgili. Onun içinden o çileli çocukluğumuz geçer. Sevdiğimiz insanların çocuklukları da... Oradan üvey anneler, eksik babalar, parasız yatılılar geçer. Ve sonra aşk bütün bunları alır, daha da eskilere gider, hep o ilkel acıya, o yaban ağrıya...




Tuhaf oldu nesil, babalar cehil
Anne ana değil, çocuklar sefil
Şüheda izler bil, bakışlar zelil
Çanakkale ağlar, berzahlar ağlar.
Hocam tebrik ederim. Ne kadar da güzel özetlemişsiniz.
Saygılarımla.
Tuhaf oldu nesil, babalar cehil
Anne ana değil, çocuklar sefil
Şüheda izler bil, bakışlar zelil
Çanakkale ağlar, berzahlar ağlar.
gönlüne kalemine sağlık anlamlı bir şiir okudum tebrikler
hasan hüseyin bey saygılar sunuyorum
Çanakkale denilince durmak lazım yok olmak ve var olmak arasında bir milletin verdiği müadele Müslümanlar şehitlik makamına koşarcasına siper ettiler bu eseri ayakta alkışlıyorum tam puanımla selam ve dua ile Rabbime emanet ol şair
Umudu nerede ve nasıl bulacağı ve bunu yaşama nasıl uygulayacağı bile bazen 'umut' oluyor insanda...Kutluyor,saygılar sunuyorum.
muhteşem bir eser Sayın Hasan Hüseyin Çetin...kaleminiz daim olsun...saygılar sunuyorum
Sadece Çanakkale mi ağlar sn Çetin. Dumlupınar, Sakarya, güneydoğu da kaybettiğimiz şehitlerimizin kemikleri sızlar bu gün ülkemizde yaşananları görünce. Ulufe dağıtır gibi dağıtasınız diye mi kurtardık bu vatanı. Kanımızı , canımızı boşuna mı feda ettik demezler mi?... Kutluyorum şiiri ve şairini. Nicelerine. Esenlikle...
Bu şiir ile ilgili 6 tane yorum bulunmakta