Cana Geçe Şiiri - Cahit Konut

Öyle bir göz, görmeli ki;
Şah damardan cana geçe.
Öyle bir söz olmalı ki;
Kalbi delip, kana geçe.

Var eden O, Bari- Hüdâ,
Bir düş gördüm, dün uykuda.
Durulanmış, temiz suda,
Dalgıç olup, yuna geçe.

Çeşmeleri gümüş kurna,
Bahçesi Cennet-i hurma.
Semâlarda yeşil turna,
Uçup, gelip, kona geçe.

Garipleri bilen, bilir,
Âşık, aşk yolunda ölür.
Herkes gerilerden gelir,
Gönül varıp, öne geçe.

Cennet Alâ’ya erişip,
Tüm meleklere karışıp.
Rüzgâr hızıyla yarışıp,
Aşk atına bine geçe.

KARAC’OZAN; başa döndü,
Köz üstünde şişe döndü.
Ok vurulmuş döşe döndü,
Yaralı bir sine geçe.

12 Ocak 2015 GÖLBAŞI