Can Yoldaşım Babasız Kaldım

Kır çiçekleri ve mor gevenler arasında
Yürüyorum aheste aheste
Bireysel tarihimin hüzünlü anları
Canlanıyor gözümde birer birer

Yaşam maratonunun en çocuksu anlarıydı
İlkbaharda açan çiçekler gibi
Yapraklarımızı açmıştık esen rüzgara
Taze temiz kokumuz salınsın bozkırlara

Acımasız insafsız bir yaşamın
Sürüp gittiği dünyadan habersiz
Elimde kutsal kitap yüreğimizde iman
Rahmet ve merhamet duaları okurdum

Körpecik bir çocukken aç kaldım
Acılarla tanıştım yetim kaldım
Kimsesiz sahipsiz öksüz kaldım
Can yoldaşım babasız kaldım

yahya gökdemir
Bayburt 16 03 2007