Can Yangını Şiiri - Kağan İşçen

kirli çıkınıyım kendi çocukluğumun
satır aralarına sıkışmış kapalı havalarına
bütün bir ömür demeye dilim varmıyor...

yanında bir boşluk bırak desem
en önemli sorunun
yanıt olmaya çalışsam
evlerin sana niçin
böyle güzel göründüklerine...

pencereleri hızlı bulutlara açık
resimlere bakmayı çok seviyor
pastel düşlerde gülüşleri özenli...

can yangını mı diyoruz bu sürüklenişe
telaşından harfleri bile unutuyor
kendini deli sanıyor dargın gölde zambaklı...