Can Verin Resimlerine Şiiri - Saliha Öcal

Hindiba topladım bir demet bedenimle,
Bir de beyaz ve sarı papatya kır bahçesinden.
Bir hindiba bir beyaz bir de sarı dedim ördüm örgümü.
Başımın ölçüsünde bağladım düğümümü.
Saçlarımın örgüsünü açtım çünkü tacım örgülü.
Derin bir nefes çekerken kemiklerime,
Kokular sardı sanki, ölü kıyafetimi?
Binbir çeşit çiçekle binbir çeşit kokuyla koşuşturuyordu hayalim...
Ardınsıra saklambaç ve ebeleme oynuyorlardı dağın eteklerinde.
Beni gördüklerinde batıyordu dudaklarımın kenarındaki gamzeler.
Seslendim hayalime.
Kır bahçesine oturacağım çekeceksin takatten düşmüş bedenimi.
Az daha bekle ,bak dağın ardından gelen heybete.
Güneşin evinden döküldü zirveden zemine.
Kalktım topladım,aldım resmimizin içine.
Hafiften de ılık bir yel esti üzerimize.
Hayalim oyunu bıraktı geldi önümüze.
Şimdi çekeceğim sizi,asarsınız gönülhanenize.
Durun!Elini koy omzuna,Sen de sarıl beline.
Gözlerini dik saçlarındaki örgülü çiçeklere.
Çek kokularını pek derince ömrüne.
Sense bak,kır saçan gözlerinin içine.
Çiçekler savurun kokunuzu çevrelerine.
Gün ,en aydınlık ışınını doğrult üzerlerine.
Kelebekler ,konun puantiye olun tenlerine.
Renkler,gösterin marifetinizi can verin resimlerine.
Şimdi hareketsiz durun,bozmayın şeklinizi.
Çektim,bak gördünüz mü aktı ebediyete.
Ruh alındı bizden sıkıca kalakaldık kır bahçesinde.
Çiçekler gülümser,kokular dolanır,kuşlar ıslık çalar...üzerlerinden sevenlere.
Bir huzur diyarıdır burası manzara bilenlere?

Edremit/Van.