Gün doğmayı bitirmiş, şimdi dikilmiş gökteki tepeye, gitmek mi zor kalmak mı terennümünde; nağmesinde
Öfkesinden kesilecek koyun gibi gurup gurup dağlar üzerine kanlarını kusma işleminde
Önce üstüne giyeceği; karanlığın karasına, dağların kan kırmızısına inat beyaz gömleğin
Ve sonra içine gireceği sanki pişmemiş çamur halindeki kilden çömleğin..
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta