gözüm değiyor hesapsızca savrulan, can kırıklarıma..
acıyor ruhum yürüdükçe kırık parçalarda.
ne kadar ağlasam nafile, yok ki dönüşü eski haline..
buzlu cam kırıkları batıyor acıtarak yüreğime,
pişmanlıklar üstüme üstüme geliyor..
azap çekiyor ruhum, sendeliyor bedenim.
anlaşılan ağır ağır ödeniyor ömrün bedeli..
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta