Can Kesiği Şiiri - Erhan Topkaya

Hadi dola kollarını boynuma sar sarmala
Üşüyorum düşüyorum zehirli dudaklarına
Dudakların sokuluyor
Nefesin yüzüme dokunuyor
Hadi gel durma gel gel hadi gel kıvrıla kıvrıla
Hadi dokun tenime Teninle giydir beni
Ki ruhum alevinle yakılsın
Dokun dokun ki bakışların
Gözlerime çakılsın
Bir cümle gibi döküleyim dudaklarına
Konuş beni
Konuş beni Virgülünle nefes aldır
Noktalarınla hapset ağız boşluğunda.
Karanlık Zemheri
Ayışığım nerdesin
Hadi gel durma gel bu karanlık bu kasvet
Yıldızlarımı terk etsin.
Ben yine hüznü barındırıyorum kıyılarımda
Avuçlarımda yine o kalabalık yalnızlık
Dilimde can kesiği bir tat
Hadi gel durma gel
Hala kulaklarımda o acı çığlık
Yoktun sen soğuktu akşamlarım masmavi gökyüzümü karartan o siyah bakışlarınla gittin
Düşünüyorum da ben o haldeyken yanımda olmalı(mı) ydın.
Belki birazdan az sonra bir sağanak gibi döküleceğim
Bil ki tenine dokunduğumda bir anda aniden ansızın ölüvereceğim..