Çan Güzellemesi Şiiri - Orhan Oyanık

Ekmek davasına çıktığım yollar
Beni Çanakkale, Çan`a getirdi
Vefalı insanlar vicdanlı kullar
Gönlümde kasveti gamı bitirdi

Helal sofrasından payımı aldım
Yaykın yaylasında hayale daldım
Kocabaş Çayı'na dertleri saldım
Biga'dan öteye aldı götürdü

Yurt bilip bağlandım hayli bir zaman
Canıma can kattı gönlüme güman
Senden ayrılmak mı aman ha aman
Ömrümün tahtına geldi oturdu

Dört yanı çevrili tepelerin var
Şifalı suların hastalara yar
Sende geçen her gün bedenime kâr
Şefkatli koynunda sardı yatırdı

Yücesinde durur şanlı Albayrak
Sokaklardan akar bitmeyen kaynak
İçli türkülerin bazen de oynak
Çorak yüreğimde güller bitirdi

Azap tepesine döndüm yüzümü
Linyit ocağından aldım közümü
İnsanında buldum kendi özümü
Gördüğüm merhamet,sevgi,hatırdı.

İlimdar'ım der ki sizlere selam
Yüreğimde iman dilimde kelam
Seni anlatmaya yeter mi kalem
Çan şiirlerimde satır satırdı.

Orhan Oyanık/İlimdar