Hüzünbaz sesimle vurdum kendimi akıp giden gecenin seyrine, yanıma acılarımı aldım belki gecenin piç bir vaktinde, karanlıklarda yardım ederler bana.
Ne zaman kaybolduysam kendimi acıların koynunda buldum. Acılarım ki; hasretinden çağlayan deli ırmak…
Acılardan doğacak olan gülümseyişlere; can fedam…
Belki de kaçak zamanların mülteci kedercisiydim, nereden geldiği, nereye gittiği belli olmayan serüvenciler yığını kederler! hüznün doruk noktasında kaçak zamanların tadını hissediyorum genzimde…
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta