Hüzünbaz sesimle vurdum kendimi akıp giden gecenin seyrine, yanıma acılarımı aldım belki gecenin piç bir vaktinde, karanlıklarda yardım ederler bana.
Ne zaman kaybolduysam kendimi acıların koynunda buldum. Acılarım ki; hasretinden çağlayan deli ırmak…
Acılardan doğacak olan gülümseyişlere; can fedam…
Belki de kaçak zamanların mülteci kedercisiydim, nereden geldiği, nereye gittiği belli olmayan serüvenciler yığını kederler! hüznün doruk noktasında kaçak zamanların tadını hissediyorum genzimde…
içimde bir merak
öyle bir merakki
ölümümden bir ay sonra
bir güncük yaşamak
ve
dostu düşmanı
Devamını Oku
öyle bir merakki
ölümümden bir ay sonra
bir güncük yaşamak
ve
dostu düşmanı




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta