Can Ellerimiz Şiiri - Cahit Pehlivan

Duyguları, düşünceleri kalemle yazan,
Duyguları, düşünceleri güllerle anlatan.
Sevgiliyede gonca, gonca gülleri uzatan,
Sizler değilsinizde, kimdir? Can ellerimiz.

Sevgiliyi kolkola gezdirmek için,
Sevgilinin o, hoş kokulu zülfüne,
Çiçek takıp sevip okşamak için,
Sizlerden yararlanmıyor muyuz? Can ellerimiz.

Sevgiliye, güzel görünmek için,
Ayna karşısında kendimizi prens,
Hatta prensler, kraliçeler görmek için,
Sizlerin yardımına muhtaç değil miyiz? Can ellerimiz.

Ayna karşısında makyajımızı sizlerle,
Ayna karşısında zülfümüzü sizlerle,
Yine kostümümüzü de sizlerle,
Şekillendirmiyor muyuz? Can ellerimiz.

Her şeyi sizlerle yapar, ederiz.
Sizlerle hayır hasenata gideriz.
Sizlerle sayfalar dolusu günah işleriz,
Sonrada, sizlerin yardımı ile can ellerimiz.

Mevlamızın huzuruna gideriz.
_ Ey yüce mevlam sana açılan,
Bu aciz ve günahkar elleri boş çevirmedeyiz.
Yine sizlerle günahlarımızı bağışlarız can ellerimiz.
Mevlam duamızı kabul ve ihsan eyleyince,
Sizleri dualarla yüzlerimize sürmez miyiz?
Sizin tanrı huzurundan aldığınız rahmetle,
Şükrü, niyaz elleriz o, büyük, yüce Rab.
Öyle değil mi? Eller, eller can ellerimiz.

İnsanı, insan edende sizlersiniz,
İnsanı vezir edende, rezil edenlerde sizlersiniz,
Şah yapanda, padişah yapanda, sizlersiniz.
Şah’a tacını giydirende sizlersiniz,
Şah’ın başından tacını, alanda sizlersiniz can ellerimiz.

Hem bizlere mutluluk verirsiniz.
Hemde bizleri yerden yere vurursunuz.
Acılı anlarımızda, rakımızı duble duble içittiren,
Sigaramızı yudum yudum çekip içirttiren
Sizler değil misiniz? A! Can ellerimiz.

Bizim için canda, cananda sizlersiniz,
Canı verende alanda, hatta bağışlayanda sizlersiniz,
Toprağı, tırnak tırnak işleyip, sürende sizlersiniz.
Ürünü üretip, hasatını yapanda, bizlere bağışlayanda, can ellerimiz.

Semaya açılıp, dua edersiniz.
Toprağı karıştırıp ürün üretirsiniz.
Bu kadar meziyetlerinizin yanında
Birde silah kabzasından kavrarsınız.
Size can, kan taşıyan masum insana
Bir kurşun sıkarak, canından edersiniz, can ellerimiz.

Semaya açılıp dua etmediniz diye,
Bir damla bereket düşmedi toprağa
Açlıktan, kuraklıktan, kınağa geldi,
Sahibin olan insan evladı, sonunda can ellerimiz.

Kara sabanı toprağın bağrında,
Bir gergef gibi işlemediniz diye,
Yine açlık, sefalet geldi, başımıza bela,
Muhtaç olup, geldik kapınıza can ellerimiz.

Kıymetinizi biliriz, sizlere artık silah vermeyeceğiz.
Birinize zeytin dalı, birinize de güvercin
Mutluluk, barış ve özgürlük dolu günler için,
Yarınlara, sizlerle elele mutlu, neşeli gideceğiz.
Yarınlara, güvenle bakıp ilerleyeceğiz...
Sizlerle can ellerimiz... can ellerimiz...

1987 ÇANAKKALE