Bir tomurcuk misali açıvermeliydin gönlümde
ışık getirmeliydin hayatıma, renk getirmeliydin
sessizce girivermeliydin hayallerime, fark edemeden 
gülüvermeliydin bana sevdalı bir bahar gibi
Sevgini sarıp rüzgarların kanatlarına
her gece bana göndermeliydin
başımı bulutlara erdirmeliydin
 bir mehtap gibi süzülmeliydin odama
konuşmalıydın benimle
sadece yüreğimi ısıtmalı 
milyonlarca ümit vermeliydin
sevdirmeliydin kendini bir vefalı yar gibi
ağladığımda ağlamalıydın 
güldüğümde gülmeliydin
teselli vermeliydin tesellisiz kaldığımda 
merhemi olmalıydın yaralarıma kanadığımda
izin vermemeliydin solmasına
kalbime ektiğin çiçeği sulamalıydın her gün
sonra bir gün avuçlarıma güneşi de vermeli
titremeliydin üstüme şefkatli bir  ana gibi
Derken bir bakmışımki,
sen varsın her yerde
beynimde, ellerimde, yüreğimde
yediğim ekmekte, içtiğim suda, soluduğum havada
bende çıkarıp kalbimi vermeliydim sana
sevinivermeliydin bir çocuk gibi
öpüvermeliydin her akşam yanağımdan gözyaşlarımı
Can dostum gibi
Kayıt Tarihi : 8.7.2010 15:37:00
 
 
 
 
 Şiiri Değerlendir
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
 
 



Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!