Merhaba Nilgün,
Özlemenin buruk acısını tattım gene...Dilim sustu, gözlerim konuşur. Dalar giderim senli anlara da bir hıçkırık düğümlenir boğazıma...Susarım. Sanki yalandı herşey, sanki hiç yaşamadık onca anı. Biliyor musun, gittiğini öğrendiğimden beri anlatılmaz durumdayım... Çok buruldu yüreğim... Dostum, canım,. Sensiz evinin nasıl boş olduğunu biliyor musun? Görme gözyaşlarımızı. Bir tanem...Affet, ne çok şey yazmak isterdim sana, yazamıyorum. Yüreğimin sırdaşı, güzel arkadaşım, melek yüzlüm. Seni seviyorum sözleri yetmiyor ki...Anlatamıyorum duygularımı. Ben böylesi bir acıyı, böylesi bir yokluğu hiç bir vefatta yaşamadım. Hastanede yatarken düşündüm...hep seni düşündüm. Neler çektin, neler düşündün, neler hissettin de diyemedin...Gözlerinle konuşmak ne güzeldi gene de, elini sıkıp da Hadi canım, güçlü ol...yaşayacaksın. dediğimde ben de inanıyordum yaşayacağına, seni kandırmadım,inan canım. Sana son kez sarılıp öptüğümde yüzündeki o hüznü hissettim. Neden böyle oldum Serap? der gibiydin... Canım, bir tanem. Ne diyeyim ki...Keşke yapabilecek bir şey olsaydı. Belki de bu çaresizlik benim ruhumu yerden yere çaldı o gece. Her yer ıssız sanki, hadi gene söyleşelim seninle hayata, insana, çocuklarımıza dair. Yok, şu an tükendim...Diyecek sözüm yok, kaldım öyle. Güle güle git bile diyemediğim, dualarla uğurlayamadığım, son kez o güzel saçlarını okşayamadığım...Buluşmak üzere... Geleceğim yanına.
Serap
Serap Demirtürk
Kayıt Tarihi : 20.1.2008 22:23:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
