Can Dostlar Şiiri - Fahri Bulut

CAN DOSTLAR

Bütün suçu ve kusuru, hep özümde aradım,
Çıkınım sevgi dolu, size geldim can dostlar.
İnsanlara yapılan, haksız zulme çok yandım,
Zulüm kare birlikte, dur diyelim can dostlar.

Sevgi paylaşılan da, atalar büyür demiş,
Hadi gelin paylaşıp, büyütelim can dostlar.
Keder paylaşılan da, hepten küçülür denmiş,
Hadi gelin paylaşıp, küçültelim can dostlar.

Dost gibisi var mı dır, can dost dünyaya bedel,
Can dostu olmayanlar, yaşar gider derbeder.
Can dostlar birbirine, canla, baş feda eder,
Gerekende can ve baş, feda edin can dostlar.

Can dostlar riya bilmez, sözü, özü bir olur,
Dost dostunu suçlamaz, suçu özünde bulur.
Mal ne ki can dost olan, birbirine can verir,
Çıkarsız ve çok dürüst, olmalıyız can dostlar.

Dost sözcüğü sözlükten, çıkartılsın demişti,
Hasan Geneyikli bey, dostuna gücenmişti.
Rızaoğluna, senin dostun var mı demişti?
Hasan beyler kıskansın, can dost olalım beyler.
O zaman ülkemizde, biter ben sen kavgalar.
07 MAYIS 2008
FAHRİ BULUT RIZAOĞLU
Emekli müfettiş Hasan Geneyikli bey,
Tanrının rahmetine kavuştular, mekanı cennet olsun.