Can Değirmeni Şiiri - Mustafa Akkkuş

Öğütüyor Bizi Bizi…

Dünya bir can değirmeni,
Öğütüyor bizi, bizi,
Sıraya kor her geleni,
Öğütüyor bizi, bizi…

Bir ana bir can doğurdu,
Kurt, kuzu! Diye böğürdü,
Lokmayı yuttu geğirdi,
Öğütüyor bizi, bizi…

Doğanı kurban sayıyor,
Her gün kaç cana kıyıyor,
Ne bıkıyor, ne doyuyor,
Öğütüyor bizi, bizi…

Bazen tane, bazen başak,
Ana baba, oğul, uşak,
Sanki kara toprak döşek,
Öğütüyor bizi, bizi…

Bu iyi bu, kötü demez,
Değil Süleyman’ı yemez,
Savağında ekin komaz,
Öğütüyor bizi, bizi…

Zaman değirmenin taşı,
Öğütmek görevi, işi,
Herkesi un etmek düşü,
Öğütüyor bizi, bizi…

Kimi doğar doğmaz öldü,
Kimi yirmisinde soldu,
Kimin kaç saati kaldı!
Öğütüyor bizi, bizi…

Ömür geçti uça, uça,
Ak düştü sakala, saça,
Vakit az kalmıştır göçe,
Öğütüyor bizi, bizi…