Can dedik mi severiz biz,
Can dediğin kalıcı değil.
Hak yolunda gideriz biz,
Gittiğimiz yol yılıcı değil.
Garip neyler zevk-i sefayı.
Ne etsin yürekteki bin bir cefayı.
Arzu eder canlar bir tek Huda’yı.
Eldeki mallar kalıcı değil.
Bilelim sonumuz kara topraktır.
Can denilen şey en son yapraktır.
Dileğimiz hakka tezden varmaktır.
Gelen misafirdir kalıcı değil.
Erman’ım der ki ben neyleyim.
Boş heveslen neye vakit eyleyim.
Söyle varacaksak bile gideyim.
Şu garip gördüğün durucu değil.
12.11.1981
Erman Ulusoy
Lüleburgaz
Kayıt Tarihi : 25.2.2010 22:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!