Denizin kıyısında ki adam
-tedirgin ve düşünceli-
bekliyordu geminin gelmeyişini.
Güneş, altın namlularıyla
topa tutmuştu yeryüzünü.
Toprağı keşfettim bugün, yeniden…
Güneş düşüyordu üzerine,
Yaşam fışkırıyordu ışıklarından,
Çiçekte tohumdu, yaprakta çiğ,
Yeşilde nemdi…
Gök maviden
yeşil bir denizde,
hanımelinden çıkıp
yosun kokusuna
bulaşmışsa aşk;
ayrılık sızlatır
Dikilmiş göz kapaklarımın üstünde
Saçlarımla içiçe saçları,
Ellerimle aynı biçimde
Rengi gözlerimin renginde,
Gölgemin derininde kaybolmuş
Bir taş gibi göğe atılmış.
Öyle narindir ki bir gelincik,
üflesen yok olur, kıyamazsın.
Kelebektir seven yürek,
rengarenk,
dokunursan uçamazsın.
YAŞAMAK ya da YAŞAMAK
Yaşamak aşmaktır.
Yarını bugünden, bugünü dünden söküp çıkartmaktır.
Yaşama bir adım daha attıysan,
kutsal beynine bir hücre daha kattıysan,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!